Teleurgesteld dropen de supporters af na het 2-2 gelijkspel tegen het Rotterdamse Excelsior, terwijl de spelers plichtmatig langs de tribunes de handen op elkaar klapten. Met een punt, het klinkt vreemd, mag ADO achteraf nog best tevreden zijn. De troepen van Fraser stonden al snel met 0-2 achter en creëerden zelfs na het gelijktrekken van de stand geen enkele kans meer.
Het veldspel van ADO deed pijn aan menig Haags oog. Termen als kleurloos, zeer matig en uitermate zwak passeerden de revue op de met gratis kaarten aangevulde tribunes. De onvrede begint toe te nemen, nu niet alleen de resultaten te wensen over laten. Er is nog veel meer mis in het elftal. Het feit dat er elf spelers op het veld staan, is het enige wat er klopt aan het elftal. Het ADO-zand is losser dan de korrels op Kijkduin.
Dat is deels te wijten aan keuzes van trainer Fraser; hij kiest ervoor om middenvelder Gehrt en spits Van Duinen op de flanken te posteren. Omdat Gehrt en Van Duinen van nature spelers zijn die in de as spelen, trekken zijn continu naar binnen. Daar liggen immers hun kwaliteiten, maar kunnen zo Kramer zelden in stelling brengen. Omdat de buitenspelers naar binnen trekken, is het veld te smal en weten verdedigers Wormgoor en Kanon, toch niet de beste opbouwers, geen afspeelmogelijkheden te vinden. Zodoende grossiert ADO in oeverloos gebrei en daar helpen de luiheid van Alberg en de handelingstraagte van Kristensen niet bepaald bij.
Fraser klaagt geregeld over het gebrek aan aanvallers, maar maakte met het klakkeloos verhuren van Ninos Gouriye en Giovanni Korte een kapitale blunder. Deze spelers hadden prima van waarde kunnen zijn. Fraser heeft echter nog altijd Xander Houtkoop in de gelederen, maar dat is een pure linksbuiten. Een klassieke rechtsvoor heeft ADO niet. Op de tribunes van Feyenoord zit echter een Haagse jongen die waarschijnlijk dolgraag weer de krijtlijnen op z’n hakken wil zien staan. Wesley Verhoek zou bij ADO zijn oude Haagse vorm misschien weer terug kunnen vinden. Vanaf de achterlijn kan hij Michiel Kramer ongetwijfeld in stelling brengen. En zo kan hij zijn eigen carrière weer een impuls van formaat geven.
Het Nest van de Ooievaar 