Gistermiddag speelde de equipe van Henk Fraser knap gelijk tegen het hoog geklasseerde Vitesse (2-2). De ploeg uit Den Haag toonde veerkracht door tot twee maal toe terug te komen van een achterstand, daar waar het eerder in het seizoen juist voorsprongen weggaf. Zou het komen door de nieuw gevormde middenveld waarin strijd voorop staat?
In het begin van de competitie koos Henk Fraser ervoor om voor een technisch middenveld te kiezen met onder andere controleur Thomas Kristensen en Roland Alberg. Beiden kennen tot dusver een flets seizoen – Kristensen oogt te traag en Alberg heeft wel de kwaliteiten maar niet de mentaliteit van een professional. De resultaten bleven maar uit en Fraser gooide het roer om.
Tegen Feyenoord kregen Kevin Jansen en Timothy Derijck een kans en die grepen zij met beide handen aan. Het driemansmiddenveld waarin ook voor Danny Bakker een plek was ingeruimd, speelde het sterke middenveld van Feyenoord uit de wedstrijd met wapens als tomeloze inzet en strijd – elementen waar men zichzelf op de Haagse tribunes graag identificeert. Ook tegen Roda JC en Vitesse mocht dit trio blijven staan. In Kerkrade was het tegen het 4-4-2-spelende Roda JC lastig, maar gisteren tegen Vitesse werd met een flinke dosis inzet het middenveld van Vitesse onschadelijk gemaakt. Ondanks dat Yeini scoorde was spelbepaler Kazaisjvili onzichtbaar en werd teleurgesteld gewisseld.
Derijck speelde niet alleen uitstekend, maar eiste zelfs de strafschop op – mentaal erg sterk van iemand met zoveel tegenslagen. De Belg werd zelfs eventjes toegezongen. Ook Bakker en Jansen speelden niet geweldig, maar gingen wel voorop in de strijd – de enige manier waarop je sterke tegenstanders het vuur aan de schenen kan leggen. Dat bleek uit de 1-1, toen ADO vroeg druk zette, de tegenstander opjoeg, waardoor absolute uitblinker Ruben Schaken kon scoren. Al met al lijkt de typisch Haagse inzet terug te zijn achter de duinen.
Het Nest van de Ooievaar 